- cemiyet
- toplum; topluluk; dernek
Hukuk Sözlüğü. 2010.
cemiyet
Look at other dictionaries:
cemiyet — is., Ar. cemˁiyyet 1) Dernek Gazi nin reisliği altında bir Türk Tarihi Tetkik Cemiyeti var. E. İ. Benice 2) esk. Düğün Bohçacı hanım, cemiyetin nerede olacağını öğrenip yarın haber getirmeyi vadetmişti. S. M. Alus 3) esk. Bir olayı veya kişiyi… … Çağatay Osmanlı Sözlük
cemiyet — (A.) [ ﺖﻴﻌﻤﺝ ] topluluk, toplum … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
gizli cemiyet — is. Gizli örgüt, illegal kurulmuş cemiyet … Çağatay Osmanlı Sözlük
NATIKA-İ CEMİYET — Cemiyetin nâtıkası, yâni: Söz söyleme kudreti … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
dengel — cemiyet, encümen, meclis … Çağatay Osmanlı Sözlük
elğin — cemiyet, toplanmış … Çağatay Osmanlı Sözlük
suran — cemiyet ve kalabalık içinde leşker teferrüdü … Çağatay Osmanlı Sözlük
yığın — cemiyet, yığınlu, külliyetlu … Çağatay Osmanlı Sözlük
yığnak — cemiyet, kalabalık, yığın … Çağatay Osmanlı Sözlük
CEM'İYYAT — (Cemiyet. C.) Cemiyetler … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
